Τα κάλαντα του Λαζάρου

                                

                         – Πού ’σαι Λάζαρε, πού είναι η φωνή σου
                            που σε γύρευε η μάνα κι η αδερφή σου.
                          – Ήμουνα στη γη, στη γη βαθιά χωμένος
                            κι από τους εχθρούς, εχθρούς βαλαντωμένος.

                            Βάγια, βάγια των Βαγιών,
                            τρώνε ψάρια, τον κολιόν
                            και την άλλη Κυριακή,
                             ψήνουν το παχύ αρνί.

 Στα χωριά: Μπόρσα, Μοναστηράκι, Μυκήνες και Φίχτια ξεχύθηκαν οι μαθητές του σχολείου μας ψάλλοντας τα κάλαντα του Λαζάρου. Οι κάτοικοι των χωριών με χαρά υποδέχτηκαν τους μικρούς ψάλτες προσφέροντας διάφορα εδέσματα κι όχι μόνο. Σίγουρα θα ξαναπάνε του χρόνου!
Καλή Ανάσταση!  Καλό Πάσχα!